musica con sentido e sentimiento

sexta-feira, março 28, 2008

domingo, março 23, 2008

A alimentação no pacifico sul

num documental na rede record news de tv aberta
assisti a mais uma prova que as decisoes politicas
das grandes potencias economicas com o seu capitalismo
salvagem e sua necessidade de consumismo, geram dor e sofrimento
em otras partes do mundo, isto é de fato o que acontece
sempre, a riqueza natural de ums é expoliado por outros
ou seja a miseria e a perda de qualidade de vida em certos lugares
principalmente no hemisferio sur, alimenta a "melhor qualidade de vida"
e o consumismo nos paises do hemisferio norte.

A isla fiji fica na parte sur do oceano pacifico, uma ilha banhada pelas aguas
ricas do pacifico, onde antes tinha a bonanza dos produtos marinhos
como o ATUN, hoje pela pesca predatoria dos navios arrastreros de outros paises como japao, hong kong, entre outros, determinarom a disminuicao alarmante da abundancia de estos peixes, se sabe que hoje em dia, perto destas ilhas nao existe
mais estos peces, os nativos tem que entrar mar adentro varios kilometros
para poder pescar. Interessante saber que os nativos descobrem presença de banco de atunes, pela presencia de algumas aves que tambem acostuman alimentarse de pequenos peces que sao tamben os alimentos dos atunes que sao peces em geral de
3 a 4 kilogramos. Justamente, por medios do seguimento a estas aves, se sabe que os bancos de peces ficaram cada ves mais mar adentro.
Outro problema é que pela falta de peces, e o aumento do preço do valor destos peces os item alimentarios dos habitantes da ilha estao mudando para
o estilo de vida occidental, carne, comida enlatada e peces en conservas pela carencia
de pescado fresco. gerando esto obesidade en muitas pessoas.
este problema de alimentação e mudanças do habitos num pais por causa da exportação e/ou pesca predatoria de peces tipicos (de bom conteudo alimentar)
e a venda a outros paises que pagam melhor, é um fato usual em varias partes do mundo.

No peru, que é um dos paises mais exportadores de peixe a situacao nao é diferente. As aguas do pacifico sur, pela presença de correntes marinhas com muita abundancia do plancton (alimento basico para os peixes) é muito rico na presença de peces dos diversos tipos como atun, bonito, anchova, etc. Nos mercadinhos populares da costa do peru, faz mais de 30 a 40 anos que sumio o atun fresco. como é que num pais com abundancia destos peixes isso pode acontecer ?, mais a resposta é simples. Os grandes capitalistas locais e as transnacionais, capturam estos peixes, processam e vendem para o mundo ao melhor preço (atun é um dos peixes mais requisitados). assim, o povo peruano deixo de consumir faz decadas o atun fresco. nos anos 90 ainda tinha nas mesas populares o pescado bonito, derrepente sumiu, porque ? porque alguem viu que isso poderia se vender ao exterior, e dar bom lucro. foi isso. hoje em dia a bonito voltou aparecer basicamente nas grandes redes de supermercados. tudo isto mostra claramente que ao sistema capitalista nao le interessa se a expoliacao de tal o qual recurso natural podem ou nao afetar negativamente os habitos e a alimentação local, so importa vender ao melhor preço. claramente uma anchova em lata, atun em lata e mais caro mesmo no peru, e de menos qualidade que um peixe fresco que é mais barato para as pessoas do lugar e de maior accesso para as pessoas carente. entao vale a pena perguntar é moral ?, usurpar as riquesas marinhas, mineiras, fruticolas num pais, para vender aos paises do hemisferio norte, pelo afan unicamente de ganhar mais, em detrimento da qualidade de vida dos habitantes da região?. Isto obviamente tem a complicidade das autoridades e governantes dos paises onde acontece este tipo de abuso.

domingo, março 09, 2008



homenaje a volodia, que transformo paises, comunidades, pueblos...
na tentativa de buscar un camino, una luz, para los siglos de explotacion por parte de un sistema, insensible, individualista, perverso. La trasferencia de riquezas de la mayoria a unos pocos garante la bonanza, el consumismo de una clase privilegiada.
hoy en dia, mismo en la modernidad, aun existe trabajo esclavo, explotacion, traficos de personas, dominacion cultural, explotacion de recursos naturales
para provecho de uns pocos, ese es la esencia del capitalismo. para mantener esta situacion, para no perder el poder,controlar a la mayoria faminta, precisa fuertemente del control de los medios de informacion, la comunicacion incomunicante: cnn, reuter, efe, bbc londres, o globo, comercio del lima, etc. aquellas que son masivas, y pintan de negro lo que es blanco, y blanco lo que es negro.

quinta-feira, março 06, 2008


uribe, paramilitar, narco, traidar a patria colombiana por ser um gobierno entreguista al imperio. no quiere la paz, quiere ser el sionista de la america latina. los paramilitares tambien secuestran y asesinan a los campesino de colombia.

quarta-feira, março 05, 2008

Uribe, narrador de cuentos (titere de bush)

Como el mundo sabe, Estados Unidos invadió Irak con el pretexto de que el dictador Sadam Hussein tenía allí un arsenal de armas de destrucción masiva. Se demostró que era una mentira deliberada, aunque Mario Vargas Llosa creyera que era la pura verdad.

Ahora, Álvaro Uribe ha decidido inventar su propio culebrón.

En su afán de echar tierra a su agresión contra Ecuador, anuncia que se han descubierto nexos políticos entre las FARC y el gobierno de Ecuador. Asimismo, asevera que Hugo Chávez ha donado a las FARC 300 millones de dólares.

Lo primero se desmorona fácilmente: las “pruebas” indican, en todo caso, que el gobierno de Quito buscaba contactos con los insurgentes colombianos para fines de carácter humanitario, sin compromiso de apoyo.

Como ha recordado Rafael Correa, presidente de Ecuador, su gobierno en apenas un año desbarató 47 campamentos de las FARC infiltrados en Ecuador. El gobierno anterior sólo capturó tres.

En cuanto a los 300 millones de billetes verdes, la cosa sube a la categoría de cantinflada. Si las FARC son una organización narcoterrorista, con sus propias fábricas de droga, la donación ­aquella debería parecerle una tacañería.

Algo más, como plantea el Partido Socialista Unificado de Venezuela, si Chávez hubiera donado esos 300 millones, Álvaro ­Uribe ya no gobernaría. Hubiera sufrido una arremetida feroz y final de la rebelión.

Esto recuerda el caso de Guido Antonini Wilson, el gordo del maletín gordo, a quien “descubrieron” con 800 mil dólares destinados, según información maliciosa, a financiar la campaña electoral de la entonces candidata presidencial Cristina Fernández.

Jaime Bayly desenmascaró al sujeto cuando lo reconoció como el agente antichavista que en el 2002 militaba en la conjura contra Hugo Chávez que urdían Wa­shington y el Opus Dei, y que era amigo íntimo de Carlos Andrés Pérez, el maestro y compadre de Alan García.

Uribe va a denunciar ante la Corte Penal Internacional de La Haya a Hugo Chávez, “por patrocinio y financiación de genocidas”. Uribe padece de amnesia: olvida que Colombia sufre las acciones de un hombre que patrocina y financia genocidios: George W. Bush.

Las matanzas de campesinos, las torturas que se aplican a prisioneros políticos, los asesinatos de sindicalistas que ocurren, en este año 2008, en Colombia, son financiados por ese personaje.

Ahora, desde el fortín del imperialismo se ha desatado una ­ofensiva contra las acciones humanitarias que buscaban liberar a secuestrados por las FARC. Desde allí se conspira para desestabilizar una América del Sur que se le escapa de las manos.

La reunión del Consejo de la OEA ha sido, para variar, vacilante. Pero Ecuador ha llevado la voz cantante. Uribe ha sido desenmascarado como agresor, mentiroso y peón de un amo extranjero.

periodista César Lévano.

blog personal de C Levano

domingo, março 02, 2008